نگاه كردن كودك در آينه و شناخت خود
ايستادن كودك مقابل آينه و نگاه كردن در آن يكي از كارهايي است كه همه پدر و مادرها شاهد آن هستند؛ اما متأسفانه توجه چنداني به اين مسئله نمي شود. شايد اين موضوع در وهله اول كاري معمول به نظر آيد، اما در واقع همين حركت ساده براي رشد او بسيار مفيد و سازنده است.
«آيينه» به كودك اين امكان را مي دهد تا تصويري از تمام قسمت هاي بدنش را ببيند. در اين صورت، اين تصوير، شمايي كلي است و مانند عكس ها و نقاشي ها، تكه تكه و بخش بخش نيست.
بسياري از روانشناسان و صاحبنظران تربيت كودك، اين كنجكاوي را مرحله مهم و سرنوشت سازي در زندگي كوچولوي نازنين مي دانند كه در شكل گيري برداشت و تفسيري از خود بسيار مهم است. بازي در برابر آيينه مي تواند كمكي ارزشمند براي رشد و آگاهي او باشد.
كودك را به دنياي انعكاس راهنمايي كنيد!
شايد مطلبي كه مي خواهيم بگوييم كمي عجيب و يا حتي مسخره باشد؛ اما تمرين خوبي براي فهميدن اين موضوع است كه فرزندتان چه شناختي از تصوير خودش دارد.
يك آيينه به او بدهيد تا خودش را در آن ببيند. پس از مدتي، او را سرگرم كنيد و بدون اينكه متوجه شود روي بيني اش را كمي رنگي كنيد.
عكس العمل كودك با توجه به سنش متفاوت خواهد بود. در حدود يك سالگي، او با دقت به تصويرش نگاه مي كند و علامت خنده دار روي بيني را نشان مي دهد. وقتي تقريبا به 15ماهگي نزديك مي شود، آيينه را لمس مي كند تا اين لكه قرمز را پاك كند. از 18ماهگي كم كم مي تواند تشخيص دهد كه بايد بيني اش را تميز كند.
كودك خودش را مي شناسد.
¤از 4تا 12 ماهگي: در اين سن كودك هنوز شناخت دقيقي از خود ندارد، اما همبازي درون آيينه، برايش سرگرم كننده است. او همچنين به تصوير مادر در آيينه نيز لبخند مي زند و واقعا متوجه نمي شود كه اين فقط بازتاب اوست. صبر كنيد! كم كم همه چيز را مي شناسد.
¤از 12تا 18 ماهگي: فرزند دلبندتان حالا براي كودك روبه رويش علامت هايي نشان مي دهد. تصوير براي او كودكي ديگر است كه حركاتش همزمان با خود اوست. با اين حال، از اين همه شباهت نيز متعجب مي شود. به علاوه او خيلي زود آيينه را لمس مي كند تا بفهمد چه كسي آنجاست. در واقع مي خواهد دست همبازيش را گرفته و او را در آغوش بگيرد. سعي نكنيد او را منصرف كنيد. بوسه اي كه بر آيينه مي زند نمونه واضح شناخت تصويرش است.
¤از 18 ماهگي تا 2سالگي: بچه هميشه تصور مي كند كه تصوير درون آيينه فردي ديگر است. اما اين دوست واقعا عجيب است؛ چرا كه نمي تواند اسباب بازي كه كودك به او مي دهد را بگيرد. گاه نيز تصوير مي تواند براي او ناراحت كننده باشد و كمي بچه را بترساند. او كم كم متوجه مي شود كه اين عكس كمي جادويي است.
¤ از 2تا 3سالگي: راز اين معما در اين سن، بيشتر مي شود. كودك حالا ديگر مطمئن شده كه بچه درون آيينه، كسي به جز تصوير خودش نيست. او خودش را به خوبي مي شناسد، اما گاه فريب مي خورد كه نكند كس ديگري مقابلش است. بازي هاي كودك با آيينه به تدريج برايش جذاب تر مي شود. او دوست دارد دوستاني زنده و واقعي داشته باشد. اين بازي ها نسبت به بازي با عروسك يا لگو، عملي تر است.
آيا مي دانيد؟...
از حدود سن 2سالگي، كودك مي تواند بين افراد مختلف در عكس يا فيلم تفاوت قائل شود.
وقتي به سومين سال زندگي پا مي گذارد، با سايه اش بازي مي كند و كاملا متوجه است كه نسخه دوم خودش است.

+ نوشته شده در  دوشنبه بیست و یکم شهریور ۱۳۹۰ساعت 13:28  توسط عبدالله  |